Kocam sanayi ustasıdır, öğlen yemeklerini genelde ben hazırlar, çırağı Serhat gelip alırdı. Serhat genç, çalışkan bir çocuktu. Her geldiğinde içten bir selam verir, kibarca konuşurdu. O gün de, diğer günler gibi, kocam için hazırladığım yemeği alması için kapımı çaldı.

“Hoş geldin Serhat,” dedim, kapıyı açarken. O sırada sabah banyodan çıkmış ve aceleyle bornozumu üzerime almıştım. Serhat utangaç bir şekilde başını eğdi. “Yenge, rahatsız etmeyeyim, sadece yemeği alıp hemen döneceğim,” dedi.