Evliliklerinin ilk yılları maddi zorluklarla geçti. Küçük bir apartman dairesinde, eski mobilyalarla döşenmiş bir yaşam kurmuşlardı. Ama bu sade hayat, onların ne sevgilerini ne de hayallerini gölgeleyebildi. Emre, her akşam tamirhaneden dönerken bir kitapçıya uğrar ve Merve’nin hayalini bildiği bir şey alırdı: Bir gün Merve’nin adını taşıyan bir okul açmak.

Merve de Emre’nin içindeki tutkuyu çok iyi biliyordu. Emre’nin asıl hayali, eski bir minibüsü karavana dönüştürmek ve Türkiye’nin dört bir yanını dolaşmaktı. Hayalini sık sık bir gülümsemeyle dile getirirdi:
“Bir gün, sadece sen ve ben… Yeni yerler keşfederek.”

Ama o hayale ulaşmak, önce mücadele etmeyi gerektiriyordu.

Mücadeleye Birlikte Göğüs Germek
Merve, hafta sonları ek dersler vererek bütçelerine katkı sağlarken, Emre, tamirhanede daha uzun saatler çalışmaya başlamıştı. Bir yandan minibüsü tamir ederek karavana dönüştürmek için küçük parçalar biriktiriyordu. Geceleri yan yana oturup ellerinde çaylarıyla uzun uzun hayal kurarlardı. Merve’nin gözleri ışıldardı:
“Emre, o karavan bir gün bizim ikinci evimiz olacak. İçinde anılar biriktireceğiz.”