Yeni evliydim. Küçük, sade evimizde her sabah eşimle kahvaltı ettikten sonra rutinimize dönerdik. O gün de diğer günlerden farksız başlamıştı. Kayınpederim kahveye gitmiş, eşim işe gitmişti. Evde yalnızdım. Huzurlu bir şekilde öğleden sonra işlerimi halletmiş, dinlenmek için biraz zaman ayırmıştım. Akşam eşimin geç geleceğini biliyordum, bu yüzden kendime biraz vakit ayırmak istedim.

Saat akşama yaklaşırken banyo yapmaya karar verdim. Duşun sıcak suyu üzerime dökülürken bir yandan rahatlıyor, bir yandan da gelecek günlerin hayalini kuruyordum. Tam o sırada, bir anda elektrikler kesildi. Banyoda zifiri bir karanlıkta kalmıştım. Kalbim hızla çarpmaya başladı; o an fark ettim ki evin içinde tek başımaydım.